Dihydrokumaryna, zapach, stosowany w żywności, stosowany również jako substytut kumaryny, stosowany jako smak kosmetyczny; Blend Cream, kokos, smak cynamonu; Jest również stosowany jako smak tytoniu.
Jest toksyczny dihydrookumaryny
Dihydrokumaryna nie jest toksyczna. Dihydrokumaryna to naturalny produkt występujący w żółtych waniliowych nosorożcach. Przygotowuje się go przez uwodornienie kumaryny w obecności katalizatora niklu przy 160-200 ℃ i pod ciśnieniem. Może być również stosowany jako surowiec, hydrolizowany w wodnym roztworze alkalicznym w celu wytworzenia kwasu o-hydroksyfenylopropionowego, odwodnienie, uzyskano zamkniętą pętlę.
Warunek przechowywania
Zamknięte i ciemne, przechowywane w chłodnym i suchym miejscu, przestrzeń w lufie jest tak małe, jak to możliwe w przypadku pozwoleń na bezpieczeństwo i jest wypełniona ochroną azotu. Przechowuj w chłodnym, wentylowanym magazynie. Trzymaj się z dala od ognia, wody. Powinien być przechowywany osobno od utleniacza, nie mieszaj magazynowania. Wyposażony w odpowiednią odmianę i ilość sprzętu pożarowego.
Badanie in vitro
Test enzymatyczny in vitro, dihydrokumaryna indukowała zależne od stężenia hamowanie SIRT1 (IC50 z 208 μm). Zmniejszenie aktywności deacetylazy SIRT1 zaobserwowano nawet przy dawkach mikromolarnych (odpowiednio 85 ± 5,8 i 73 ± 13,7% przy 1,6 μm i 8 μm). Deacetylaza SIRT2 Microtubule SIRT2 hamowano również w podobny sposób zależny od dawki (IC50 z 295 μm).
Po 24 godzinach ekspozycji dihydrokumaryna (1-5 mm) zwiększała cytotoksyczność w liniach komórkowych TK6 w sposób zależny od dawki. Dihydrokumaryna (1-5 mm) zwiększyła apoptozę w liniach komórkowych TK6 w sposób zależny od dawki w 6-godzinnym punkcie czasowym. Dawka dihydrokumaryny 5 mm zwiększyła apoptozę w 6-godzinnym punkcie czasowym w linii komórkowej TK6. Po 24-godzinnym okresie ekspozycji dihydrokumaryna (1-5 mm) zwiększyła acetylację lizyny p53 373 i 382 w sposób zależny od dawki w linii komórkowej TK6.
Czas po: 01-2024